Wiktor Zin (urodził się 14 września 1925 r. w Hrubieszowie, zmarł 17 maja 2007 r. w Rzeszowie) - polski architekt, profesor Politechniki Krakowskiej, generalny konserwator zabytków (1977–1981), prezes Towarzystwa Miłośników Historii i Zabytków Krakowa; popularyzator wiedzy o historii sztuki polskiej, felietonista, autor programu telewizyjnego „Piórkiem i węglem”. Był synem Piotra i Stefanii Zinów.
Wiktor Zina był wielką osobowością i autorytetem w świecie kultury,
nauki i sztuki, autorem wielu wydawnictw i laureatem prestiżowych nagród, stworzył liczne projekty architektoniczne i scenografie, a dzięki jego działaniom udało się uratować wiele zabytków w całej Polsce. Był artystą wszechstronnie utalentowanym. Był też nauczycielem i wychowawcą, wzorem dla młodzieży akademickiej, posiadającym wyjątkowy dar przekazywania wiedzy.
Urodził się w Hrubieszowie, miasteczku na pozór niepozornym
lecz malowniczym, pełnym unikatowych zabytków, ciekawej historii
i wielokulturowej tradycji. I chociaż w swoim bogatym życiu zawodowym piastował wiele ważnych funkcji i stanowisk, nigdy nie zapominał skąd pochodzi i często powracał w rodzinne strony.
Wiktor Zin był prawdziwym ambasadorem ziemi hrubieszowskiej, w swoich licznych pracach plastycznych i książkach uwiecznił Hrubieszów i jego okolice.
Był wielkim popularyzatorem miejsc i ludzi, które jako źródło wspomnień,
stały się inspiracją do późniejszych dokonań i motywem przewodnim w wielu dziedzinach Jego życia.
My, mieszkańcy ziemi hrubieszowskiej, powinniśmy czuć satysfakcję,
że Wiktor Zin urodził się w naszym mieście, bo chyba nikt inny w tak piękny
i rzetelny sposób nie przedstawiał naszej urokliwej „małej ojczyzny”.
